روايه لن اظل صامته

ماشي ورايه طول الطريق من غير ما يحاول انه يكلمنى وكرر الموضوع ده اكثر من مره لحد ما فى يوم وقفنى وقال لى انا كنت عاوز اجى اتقدملك بس حبيت قبل ما ادخل الباب من بيته اعرف رايك مبدئيا الاول 
قولت له انت تعرفنى عشان تيجى تتقدم لى 
قال لى اه انا من شهر شوفتك مع صحبتك اللى فى شارعنا وخليت اختى سألتها عنك وعرفت انك مش مرتبطه ومن يومها وصورتك ما فرقتش بالى ومشيت مره وراكى وانتى راجعه من عندها وعرفت بيتك و بقالى اسبوع كل يوم رايح جى وراكى وبقيتى انتى شغلى الشاغل ما بتفرقيش بالى لا ليل ولا نهار وكنت محرج اكلمك بس صعبت نفسي عليا فقررت اكلمك عشان قلبى مش قادر يتحمل اكتر من كده 

انابس انا لسه معرفكش ولا انت تعرفنى كويس
حساملا انا اعرفك كويس اوى بس انا عاوزك ما تخديش قرار متسرع
فلو تدينا فرصه نتعرف على بعض اكتر قبل ما تاخدى قرار يبقى دا اسعد يوم فى حياتى 
ومن يومها وانا بقيت اشوفه كل يوم وحبه ليا خلانى اتعلقت بيه وحبيته 
وفعلا جه اتقدم لى ورغم ان عائلة والده كانت عائله اقل منا بكتير ولما جه اتقدم لى والدى ما كنش موافق وانا وقتها اللى صممت عليه وكنت ھموت نفسي عشانه لدرجة ان والدى يومها قال لى لو صممتى على الجواز منه انا هكتب كل حاجه باسم اخوكى صحيح انا كنت فكره انه مجرد ټهديد وانه بيخوفنى عشان اتراجع بس بردوا انا فضلت مصممه على الزواج منه وفعلا لما اتزوجت منه فجأت ان والدى فعلا كتب كل حاجه باسم اخويا 
وفضلت معاه عايشه وراضيه رغم انخفاض مستوى العيشه اللى انا فيه معاه بس كنت راضيه بعيشتى وابنى اللى ربنا رزقنى بيه وحمده ربنا جى النهارده وعاوز يتجوز عليا والحد الوقت ده وانا كنت فاكره انه لسه بيحبنى ومش معقوله يعملها فعلا ويتجوز عليا اكيد كان بيشوف رد فعلى بس ولما يحس انى هضيع من ايده هيتراجع عن الفكره 
لحد ما فى