وحوش الدخلية وعد_الادهم زهرة الندى

احم...طب حابين نبدء الحراسه من انهارده ولا بكره يا استاذ كريم
كريم بجديه من بكره...بسسس حابب اعرفك حاجه يا حضرت الظابط...انكم هنا كلكم للحراسه و بس...غير كدا لا...تمام
... فهم الكل ما يقصده كريم و ده اسبت ليهم ان الكل عنده علم باللى حدث فى ابماضى و علاقتهم ب وعد ف بدأت وعد تفرك فى يديها پاختناق شديد ف تنهد ادهم بعمق وهوا ينظر ل كريم...
وقالت متقلقش يا استاذ كريم...احنا هنا فى الشغل و بس...و اي حاجه خاصه...مش بندخلها فى الشغل...تمام
كريم ببرود تمام اوى يا حضرت الظابط
.. وانتهى اليوم على جميع ابطلنا و كل واحد بيفكر فى الاخر بحيره شديد ام عن وعد و ادهم ف الليل عدا عليهم بالبطيئ بعد ما اجلت وعد مقابلتها مع كايا و كانو ينتظرون الصباح ليتقابلون مره اخره بشوق و عشق صعب يتجاهلوه تلك العشاق الذى افترقو لسنوات ..
.. فى بداية يوم جديد ..
... فى خلال الساعه 6 صباحآ تجمعو فرقت الۏحش ل فلا الكلانى مع الحرس الخاص بالظباط و بدأو ب تأمين الفلا برعايه و نشر الكاميرات فى كل زاويه فى الفلا و نشر الحراس فى كل مكان حولين الفلا ...
فقالت معتز ببرود انت بتعمل ايه يا ادهم...الفلا دى محتاجه تأمينات كتير...الفلا السور بتعها واطى...ممكن اي حد يدخل عادى...غير انها ليها مخارج و مداخل كتير اوى
ادهم بهدوء هنتصرف يا معتز...بس سبنى دلوقتي
محمد بتسائل مالك يا ادهم
ادهم نظر ل بلكونت غرفت وعد بلهفه وقال ولا حاجه...انا تمام...شوفو انتم شغلكم
... وتركهم ادهم و مشى و محمد و معتز ينظرون له بتنهيده حزينه ف كانت وعد تتابع كل ذالك من خلف زجاج غرفتها وهيا ماسكه فنجان القهوا بتعها بشرود وهيا تتابع بشوق ادهم وهوا يتجول بين الحرس بجديه و كارزمه ووسامه لا تليق إلا بيه ب الۏحش و بس ف ابتسمت وعد بمكر و حطت الفنجان على الطاوله و دخلت للحمام الملحق بالغرفه...وبعد دقايق خرجت وعد وهيا
... فنزلت وعد وكان الكل مزال فى غرفه فخرجت وعد من باب الفلا لتتفاجأ ب الكل يقف امام باب الفلا فرفعت حاجبيها...
وقالت بتسائل انتم ليه وقفين كدا قدام باب الفلا
... تقدم منها ادهم پصدمه و اعينه حمره مثل الډم من نظرات الحرس ل وعد ف نظر لهم ادهم بتحزير ارعبهم بشده و جعلهم يغضو بصرهم ف لحظة وعد ذلك فابتسمت سرآ بمكر من نجاح مخططها فى اشعال غيرة ادهم وتستغل غرته العمياء فى اغاظته ... 
فقال ادهم بغيره وهوا بيجز على اسننها دول الحرس يا فندم...بس هوااا حضرتك ريحه فين كدا بالظبط
وعد بتريقه الساعه 7 الصبح و نزله بلبس رياضى...هكون ريحه فين يعنى...راحه اجرى يا حضرت الظابط
ادهم بضيق ما انا واخد بالى...بس هوا حضرتك راحه تجرى باللبس المكشوف اوى ده
قلعت وعد نظارتها شويه و نظرت له من تحت لفوق ببرود وقالت ميخصكش يا حضرت الظابط...اللى يخصك حرستى فقط...غير كدا لا...اوكيه
... ولبست وعد نظارتها مره اخره و مشت من قدامه ببرود شديد وهيا تتجاهل النظر للكل الذى كانو يتابعون حدثهم بصمت ...
فقال ادهم بتعب واضح انى هتعب معاكى اوى يا وعد...بس مش هيأس ب انى