الظلم ظلمات الكاتبة مشيرة محمد

الظلم_ظلمات. 
الجزء_الاول
واه ايه اللى جابك اهننه يخربيتك. 
الشخص. خبر ايه يا وليه انتى ابتغلطى ليه اما انك وليا عجربه وغلاطه صوح. 
امينه بصوت واطى. اجفل خاشمك يا واد المركوب انت ايه االى جابك اهننه مش خدت فلوسك وخلصنا عاد ولا ايه ولا هى قصة ابو زيد هنعيدوا ونزيدو فيها عاد. 
الشخص. ايوه هى قصة ابو زيد وغنيوه زينه كمانى والفروجه اللى عتبيض بيضه ذهب وابقى حمار لو مكبشتش منيها على كد ما اقدر. 
امينه. واه كنك بتهددنى ولا ايه. 
الشخص. اللى تحسبيه نهايتو اسمعى اللى الكلمتين دول لجل ماهعيدش كلامى ديه تانى قدامك يومين بس وعقد قيراط الارض يجينى لحدت عندى

والا قسما عظما لاڤضحك وبردك هاخد اللى انى عايزه واوعاكى عقلك يوزك ويقولك انك تقدرى تلعبى بديلك امعاى علشان وقتها هقطعهولك.
قصتنا انهرده توجع اوى قصة توجع اى حد مقطوع من شجره او لو حتى فى الناس فى حياته بس وجودها زى عدم وجودها مش فارق كتير.
ويا وجعه بقا لو الدنيا كملت عليه وزرعت فى حياته ناس ماتعرفش ربنا طماعه غداره ناس عندها متعه غريبه انها تستمتع بوجعك والمك.
تعالو نشوف فدوة وحكايتها مع الدنيا دى والمستخبى ليها.
انتى يامخفيه يلى اسمك فدوه
انتى يا هباب البرك انتى 
فدوه. ايوه يامه انى هنا فى المطبخ عايزه حاجه. 
امينه. وهو انى اما اندهلك تردى وانتى حداكى يا بهيمه انتى فزى تعالى اهنه. 
فدوه جت. ايوه يامه ادينى جيت خير 
امينه. كل ديه بتعملى شوية اكل اشحال مااحنا بطولنا ولاعيل ولا عزوه. 
فدوه بكسره من غير ما تعلق كتى عايزه حاجه يامه. 
امينه. وانى هعوز منك ايه يابارده انتى ولا انتى بتعملى ايه ولا لزمتك ايه فى الدنيا من اساسه. 
فدوه بدموع. لازمته ايه الكلام ديه يامه انى عميلت ايه. 
امينه. عملك اسود ومنيل خدتى ابنى من حضنى خلتيه يكسر كلمة امه. بقلمى. مشيره محمد
فدوه. ديه نصيب يامه انى بس نفسى اعرف انتى مطايجنيشى ليه دانى عمر ماعملت حاجه تزعلك ومابقولشى غير حاضر ونعم. 
امينه. وانتى تقدرى تقولى غير اكده كت رميتك للشارع اللى جيتى منيه. 
فدوه. الله يسامحك يامه بس انى مش من الشارع. بقلمى. مشيره محمد
امينه. لا من الشارع ولو ولدى طلقك دلوك هترجعى للشارع تانى اوعاكى يابت تكونى فاكره ان مرت عمك هتقبل برجوعك لدارها تانى دى مصدقت تخلص منكى وتفوق لبناتها بعد ما خدت ورثك كلاته وانى اللى ابتليت بيكى غورى هاتيلى الملس بتاعى خلينى اروح مشوارى وارتاح من شوفتك شوى 
وانتى تخلصى اللى وراكى وتروحى حدا سعديه مرت شفيق الكلاف حدا سراية الزيات جوللها امى عايزه الجمعيه فى التو واللحظه وعايزه الجمعيه كامله ما نقصاشى مليم وتاجى قوام قبل ما يجى جوزك عايزه الاجى الدار بتنور لما ارجع فاهمه ولا لاه
فدوه پقهر ودموع. حاضر يامه حاضر.
فى مكان تانى
امينه. قولتلى هتغور من الدار ولساتها جاعده وبعدهالك يا عيسى 
شغل الدجل والشعوذه ماتعملهوشى معاى احسنلك
عيسى معروف فى بلدهم بالدجل والسحر قال وهو بيرمى البخور فى الڼار. 
بس ماتنكريش انها ماحبلتش لحد دلوك وديه مهم بردك. 
امينه. مطيجهاش فى دارى وكمانى بت اختى اخاڤ تتجوز وانى لازمن اجوزها لعمران. 
عيسى. وفيها ايه لو اتجوزها الشرع حلله اربعه. 
امينه. لاه بت اختى تدخلشى على ضره ابدا وكمانى اهلها ما يرضوهاشى وهو كمانى البت واكله عقله يا عيسى 
عيسى. طيب خدى الجزازه دى رشى على عتبتها صبح ومسى والحجاب ديه دسيه فى خلجاتها وولدك هبعد عنيها واحده واحده وانتى كمانى اعملى اللى تقدرى عليه دانتى امينه بردك ان كيدهن عظيم. 
بقلمى. مشيره محمد
فى سراية الزيات 
فدوه رايحه جايه حوالين سور السرايا ومش عارفه تعمل ايه بقت تنادى وخلاص بصوتها الضعيف. 
ياخاله سعديه.. ياخاله سعديه. 
سمعت اللى بيرد عليها وبيقول. 
وهى خاله سعديه هتسمعك من هنا برضو. 
فدوه. وانى يعنى اعمل فى الحصن ديه تقولش السريا هتتخطف يلا هنجول ايه اللي معاه قرش محيره
_ضحك على كلامها وطريقتها وقال. 
انتى اللى محيره نفسك البوابه هناك من الناحيه دى خبطى عليها هيفتحولك. 
فدوه. واه ايوه صوح يخربيت البهايم.... متشكرين ياواد عمى بالاذن. 
مشيت فدوه على وصف الشخص لما وصلت للبوايه لاحظت ان الشخص نفسه ماشى وراها. 
زعقت وقالت. جرى ايه ياجدع انت ايه البجاحه دى لهو انت لجل ما دلتنى عالطريق تمشى ورايا بقولك ايه ياجدع انت امشى احسنلك لهصوت والم عليك الخلق اتكسف على طولك وانت زى الطور اكده وتقطر الحريم.
غفير من غفر السرايا فتح البوابه على صوت فدوة فقال. 
حمدالله بالسلامه يا ادهم بيه نورت البلد يابيه. 
فدوة لطمت على خدها ورجعت لورا
وقالت. يامرارى. 
ادهم وهو بيبص ل لفدوه بحاجب مرفوع. خد الست وصلها لسعديه وانتى ياشاطر ابقى شغلى دماغك بدل لسانك. 
بعد مادخل ادهم فدوه قربت من الغفير. الا قولى ياخوى مين الجدع ديه. 
الغفير. وانتى جايه لسعديه ولا علشان تتحشرى فى اللى مايخصكيشى. 
فدوه. واه مالك حمجى اكده ليه هو السؤال حرم اياك. 
الغفير بتريقه. لاه ماحرمشى ياختى 
ديه صاحب السريا ادهم الزيات ابن المرحوم طاهر الزيات بس ما جعدش اهنه جاعد فى اسكندريه وكل فين وفين لما بياجى البلد. 
فدوه ضحكت. هههه لاه باين عليك كتوم وماعتحبش الرغى الكتيرصوح. 
الغفير. ايوه امال ايه همى يلا تعالى اوديكى لسعديه بس لهو انتى عايزاها فى ايه. 
فدوه قلدته. واه وانت حشرى اكده ليه خليك فى حالك
جوه السريا 
دولت ولدت ادهم. حبيبى وحشتنى اوى يا ادهم كل ده ماتسالش عنى وماتجيش الا لما ابعتلك. 
ادهم. ازيك ياست الكل انتى كمان وحشتينى اوى وبعدين ياماما انتى فاهمه الشغل مش بيرحم. 
دولت. عارفه ياحبيبى مش عارفه فيها ايه لوكنت سمعت كلامى وفضلت هنا معايا فى البلد تراعى مصالح بباك الله يرحمه انت اصلا مش محتاج للشغل يا ادهم. 
ادهم اخدها من اديها وقعدوا. ياماما ياماما انتى ما بتزهقيش من الكلام اللى بتكرريه كل زياره ده بعدين ياستى ماانا طول عمرى بسافر مش جديد يعنى والا ماكنش ليه لازمه بقا دراستى بره. 
دولت. عارفه مش هاخد معاك حق ولا باطل يلا اطلع غير هدومك عقبال ما انده للخدم يجييوا الشنط. 
ادهم افتكر. اه صحيح دا العربيه اتعطلت قبل مدخل البلد. 
دولت. ده بجد طييب جيت ازاى. 
ادهم ضحك. ايه ياماما هو انا خواجه اتمشيت لهنا عادى يعنى. 
دولت. طييب هبعت حد من الغفر يتصرف
ادهم. طييب تمام المفاتيح اهه ولا ابعت حد انا. 
دولت. لا اطلع انت استريح عقبال ما اخليهم يعملولك الاكل اللى بتحبه. 
ادهم طلع اوضته قرب من البلكونه شاف فدوه ماشيه مع سعديه ناحيه الباب وهى بتشوح باديها وواضح انها بتتخانق مع سعديه. 
ادهم ابتسم. مجنونه بس لذيذه.
فى بيت فدوه
رجعت قبل حماتها وبسرعه خلصت شغلها وعملت الاكل وجهزت البيت علشان تتقى شرها من اللى بتعمله معاها. بقلمى. مشيره محمد
دخلت امينه عالساكت و فدوه من تعبها ماحستش بيها لانها كانت تعبانه وامينه لاحظت ده لما فدوه كانت بتكنس وباين عليها التعب وماسكه دماغها من الدوخه امينه شافتها وقلبها اتقبض واتاكدت من شكها ان فدوه حامل خصوصا انها من امبارح كل شويه ترجع واكلها تقريبا مافيش شيطانها سيطر عليها وقالت لنفسها. 
واه نهارك كيف