الفصل العاشر
بعد الفراق الكاتبة امانى السيد
لنفسها ان لو كان عوف فى وعيه كان مستحيل ياذيها
حفصه بصت لعوف بس انت ماوثقتش فيا بالشكل الكافي يا عوف اتهمتنى انى كنت بغير من شهد فاكر ومره تانيه شكيت انى...
عوف ابدا والله أبدا انا كنت هتجنن ازاى تعملى كده وكنت عمال احطلك اعذار ويوم مانزلت وشوفتك بتتجوزى وقتها كنت ھموت ممنش فيا عقل اصلا رغم اللى الدكتوره قالتهولى إلا انى كنت عايز اسمع منك وكنت هصدق اى حاجه هتقوليها حتى لو كانت كدب لكن جوازك حطمنى من جوايا يا حفصه
حفصه بص يا عوف انا محتاجه وقت اقدر انسى اللى حصل ومش عايزة ابعدك عن ولادك لانهم محتاجين ليك
حفصه مش عارفه يا عوف مش عارفه صعب انى انسى اللى حصلى كله وارجع اتعامل معاك تانى انا من جوايا حاجه مكسوره مش عارفه ازاى ممكن تتصلح في يوم مافيش حاجه اتكسرت ممكن ترجع تانى زى الأول
عوف لا يا حفصه اوقات الحاجه لما بتتصلح بترجع اقوى وامتن من الاول واوقات شكلها بيبقى احلى كمان سبيلى نفسك انتى والولاد يا حفصه انا قادر انسيكم كل الۏجع اللى شفتوه في غيابى سبينى اداوى نفسى واداويكى معايا انا مش عايزك تعملى اى حاجه مش عايز غير انك تسمحينى وتدينى فرصه تانيه واوعدك مش هخذلك مره تانيه
عوف وانا مش عايزك تدى انا عايزك تشوفى حقك وهو بيرجع جاسم اخدت منه كذا صفقه مهمه ولسه مش هسيبه وشهد هتشوفى بعينك ادينى اسبوعين بس اكون نقلت الولاد باسمى بس كل اللى مطلوب منك اننا نكتب الكتاب بتاريخ قديم عشان اقدر انقل الولاد باسمى وانا جهزت ورق عند محامى وكل حاجه جاهزه على امضتك بس
حفصه بسرعه كده يا عوف عايزنا نتجوز
عوف حفصه فين السرعه دى احنا متاخرين جدا بس وعد منى هعملك حفله وفيها مفاجأة كبيرة عمرك ماتخيلتيها ولا هتتخيلها
بصى دلوقتي هنطلع الشقه بتاعتك وجيب حاجتك انتى والأولاد وانقلكم شقه تانيه لحد مايجى الوقت المناسب وانقل الاولاد باسمى ووقتها هنرجع نعيش في الفيلا
حفصه بس أنا مش عايزه اسيب العماره دى على الاقل دلوقتي
عوف خلاص هشوفلك شقه فيها تقعدى فيها واجبلك واحده تساعدك في شغل البيت
حفصه حاضر يا عوف خلينا رواك لما نشوف اخرتها
عوف مسك ايديها وباسها
اخرها خير يا حبيبتي خير ولم الشمل مره تانيه
اخد عوف حفصه وراحوا عند محامى
